Projektor.pl

Projektor multimedialny (zwany także rzutnikiem multimedialnym oraz projektorem wideo) to urządzenie służące do wyświetlania obrazu na ekranie na podstawie otrzymywanego sygnału. Źródłem takiego sygnału może być stacjonarny komputer, laptop, odtwarzacz DVD, konsola gier, tuner satelitarny, kamera, magnetowid, itp. Coraz częściej projektory umożliwiają wyświetlanie obrazu z przenośnych pamięci USB, SD, itp.

Poniżej przedstawiamy słowniczek terminologii związanej z projektorami multimedialnymi. Dzięki niemu pragniemy zasygnalizować, na jakie elementy należy zwrócić największą uwagę przy wyborze rzutnika.

Podstawowe terminy związane z projektorami:

W projektorach multimedialnych najczęściej spotyka się dwie konkurencyjne technologie generowania obrazu: LCD oraz DLP. Każda z tych technologii ma zarówno swoje zalety jak i wady. Nie można jednoznacznie wskazać, która z nich jest lepsza. Na rynku oferowane są także projektory w technologiach opartych o LCD i DLP, np. LCoS, SXRD, D-ILA, które ze względu na koszty produkcji znajdują zastosowanie w niewielu urządzeniach.

Czy LED można nazwać technologią wyświetlania obrazu? Podobnie jak w telewizorach diody LED lub Laser są tylko "podświetleniem", inaczej mówiąc źródłem światła, które zastępuje tradycyjną lampę wyładowczą. Oprócz diod układ optyczny składa się z opisanych wcześniej modułów odpowiedzialnych za tworzenie obrazu, np.  DLP lub LCoS.

LCD

Zasada działania typowego projektora LCD jest następująca: światło generowane przez lampę jest odpowiednio filtrowane i rozszczepiane na trzy składowe RGB (czerwoną, zieloną i niebieską). Wybór tych kolorów nie jest przypadkowy – dzięki ich syntezie w odpowiednich proporcjach można uzyskać dowolny inny kolor. Po rozszczepieniu każda z tych składowych jest odpowiednio filtrowana (każdemu pikselowi obrazu przyporządkowana jest odpowiednia „ilość” składowej) przez osobną matrycę LCD a następnie syntetyzowana w pryzmacie. Tak wygenerowany obraz wyświetlany jest na ekranie za pośrednictwem obiektywu.

Zalety (w porównaniu do DLP):

- lepsze nasycenie kolorów

Spowodowane jest to faktem, że poszczególne składowe koloru (RGB) syntetyzowane są jednocześnie (w przypadku technologii DLP synteza koloru polega na bezwładności ludzkiego wzroku, patrz poniżej). Dodatkowe znaczenie w przypadku technologii DLP ma często wykorzystywane przez producentów „podbijanie jasności” projektora poprzez zastosowanie dodatkowego białego segmentu na filtrze kolorów (poprawia to również kontrast).

- obraz jest bardziej ostry

Różnice są bardziej zauważalne przy złożonych prezentacjach arkuszy kalkulacyjnych, niż przy obrazie video. Nie oznacza to, że obraz DLP jest nie ostry, po prostu porównując ten sam obraz na obu projektorach dochodzimy do wniosku, że obraz LCD jest ostrzejszy.

- projektory LCD świecą jaśniej niż DLP przy wykorzystaniu lamp o tym samej mocy

Przy wykorzystaniu lampy o tej samej mocy, z reguły w projektorach LCD uzyskamy wyższą jasność.

Wady (w porównaniu do DLP):

- widoczne poszczególne piksele(przestrzenie pomiędzy pikselami)

W raz z rozwojem technologii oraz zwiększeniem rozdzielczości paneli LCD, przestrzenie między pikselami są coraz mniejsze a opisany poniżej efekt nie wpływa negatywnie na jakość obrazu.

Wypełnienie obrazu przez projektor LCD wynosi około 70%, co oznacza, iż taką część ekranu zajmują piksele, natomiast pozostałe 30% obrazu stanowią przerwy pomiędzy nimi. Z tego powodu z niewielkiej odległości od ekranu możemy zauważyć, że obraz projektora LCD składa się z drobnych punkcików. W zależności od klasy urządzenia, efekt ten jest bardziej lub mniej widoczny (im wyższa rozdzielczość tym efekt mniej widoczny przy tej samej wielkości ekranu). Niektóre projektory wyposażone są w mikrosoczewki lub specjalne funkcje wygładzania pikseli, które w znacznym stopniu minimalizują ten efekt.

- gorsze odwzorowanie czerni oraz gorszy kontrast

Istotne szczególnie w zastosowaniu w kinie domowym, aczkolwiek najnowsze projektory LCD przeznaczone do kina domowego zapewniają odpowiednią głębię czerni. Jest to spowodowane specyfiką stosowanych matryc LCD, które nie są w stanie idealnie odizolować (nie przepuszczać) światła.

- możliwa niespójność kolorów

Specyfika konstrukcji projektorów LCD, gdzie trzy kolory (RGB) składające się na obraz końcowy są generowane przez osobne układy optyczne, stwarza możliwość powstania niespójności podczas syntezy (trzy składowe się „rozjeżdżają”). Sprowadza się to do wyświetlania nieostrego, rozmazanego obrazu. Nowsze projektory LCD charakteryzują się wyższym kontrastem, natomiast w przypadku projektorów do kina domowe różnice w kontraście są nieznaczne.

DLP

Technologia DLP (Digital Light Processing) została stworzona przez firmę Texas Instruments. Zasada działania projektora DLP różni się znacznie od projektora LCD. W przypadku projektorów wyposażonych w 1 układ DMD (Digital Micromirror Device) obraz końcowy jest syntetyzowany przez nakładanie się na siebie na przemian półobrazów odpowiedzialnych za każdą ze składowych (patrz opis technologii LCD). Każdy taki półobraz jest generowany w następujący sposób: światło z lampy zostaje przefiltrowane w taki sposób, aby w danym momencie mieć barwę tylko jednej składowej (np. R). Tak powstały strumień światła kierowany jest na układ DMD, który składa się z bardzo dużej ilości mikro-lusterek, które mogą się poruszać (w podstawowej technologii DLP na każdy piksel obrazu przypada 1 lusterko). Aby uzyskać różne nasycenie danej składowej część padającego światła jest odbijana w stronę obiektywu, a część rozpraszana wewnątrz projektora. Za podział światła generowanego przez lampę odpowiedzialne jest wielokolorowe, wirujące kółko. Aby uzyskać kolorowy obraz wystarczy, aby miało ono trzy segmenty (czerwony, zielony i niebieski) i wirowało w częstotliwością 60 razy na sekundę, jednak producenci projektorów, aby poprawić parametry wyświetlanego obrazu wprowadzili różne ulepszenia. Jednym z nich jest wprowadzenie dodatkowego białego segmentu, które w sposób znaczący zwiększa jasność projektora.

Więcej informacji pod adresem: https://www.dlp.com/

Zalety:

- z reguły mniejsze wymiary projektora

Dzięki kompaktowej budowie modułu generującego obraz najmniejsze na świecie urządzenia projekcyjne wykonane są w technologii DLP. Nadaje się ona doskonale do celów mobilnych. Obecnie możemy spotkać projektory DLP ważące poniżej 1 kg lub o kompaktowych wymiarach (wysokość poniżej 5cm).

- wyższy kontrast i lepsze odwzorowanie czerni

Wielu użytkowników ceni sobie projektory DLP głównie ze względu na wysoki kontrast i dobre odwzorowanie czerni. Projektory wyposażone w najnowsze chipy DLP potrafią wygenerować obraz o kontraście powyżej 5000:1. Nowsze projektory LCD charakteryzują się wyższym kontrastem, natomiast w przypadku projektorów do kina domowe różnice w kontraście są nieznaczne.

- obraz jest bardziej wygładzony i pozbawiony widocznych pikseli

W technologii DLP wypełnienie obrazu jest znacznie większe (90%) i dzięki temu przerwy pomiędzy pikselami są prawie niezauważalne, a obraz gładki i jednolity. Różnica jest najbardziej widoczna w przypadku projektorów o rozdzielczości SVGA(800x600).

- brak niespójności kolorów

W przypadku projektorów DLP z jednym układem DMD zjawisko niespójności kolorów nie występuje, ponieważ każda składowa generowana jest przez ten sam układ optyczny i można powiedzieć, że zawsze trafia w ten sam punkt ekranu.

Wady:

- występujący efekt tęczy

Ponieważ obraz generowany jest w sposób sekwencyjny (kolory nakładane są jeden po drugim), istnieje możliwość wyodrębnienia na obrazie poszczególnych składowych kolorów RGB. Na szczęście większość populacji, albo w ogóle nie widzi tego efektu, albo im to nie przeszkadza. Wraz ze zwiększeniem szybkości chipów DLP oraz udoskonaleniem koła barw (zwiększana jest szybkość obrotów oraz ilość kolorowych segmentów) efekt staje coraz mniej zauważalny.

- niższa jasność

Przy zastosowaniu identycznej lampy, projektor w technologii LCD będzie świecił jaśniej niż projektor DLP. Projektory DLP są bardziej dostosowane do zastosowań mobilnych, rzadkością są urządzenia o jasności powyżej 4000 ANSI lumenów.

Wymienione wady i zalety należy traktować jedynie jako ogólne stwierdzenia, ponieważ najnowsze projektory są coraz to bardziej dopracowane, a producenci nieustannie pracują nad ulepszeniem swoich produktów. Również poszczególne urządzenia w ramach tej samej technologii mogą różnić się w znacznym stopniu.

Rozdzielczość

Rozdzielczość to ilość poszczególnych punktów (pikseli), z których składa się obraz. Jest to ilość punktów w poziomie i pionie, których iloczyn wyznacza łączną ilość pikseli. Najpopularniejsze rozdzielczości projektorów to oraz XGA (1024x768), WXGA (1280x800) oraz HD (1280x760), FullHD (1920x1080). Im wyższa rozdzielczość, tym większa ilość wyświetlanych linii poziomych i pionowych. To z kolei wpływa na czytelność obrazu i możliwość wyświetlenia większej ilości detali. W przypadku projektorów prezentacyjnych najpopularniejsze są rozdzielczości XGA (format obrazu 4:3) oraz WXGA (format obrazu 16:10 - panoramiczny). Do kina domowego zdecydowanie zalecane są rozdzielczości typu 16:9 (WXGA, FullHD).

Jasność



Inaczej nazywana „siłą światła”. Jest to jeden z najważniejszych parametrów projektora, ponieważ to on głównie decyduje o zastosowaniu danego projektora. Jasność podawana jest w ANSI lumenach. Współczynnik lumenów określa natężenie światła emitowanego przez projektor. American National Standards Institute usystematyzował metodę mierzenia lumenów w specyfikacji ANSI. Dzięki temu standardowi klienci maja możliwość łatwiejszego porównywania jasności poszczególnych modeli pochodzących od różnych producentów. Projektory do kina domowego parametr jasności mają na poziomie 1500-2500 ANSI lumenów. Projektory prezentacyjne 2000-4000 ANSI lumenów. Projektory o jasności przekraczającej 4000 ANSI lumenów najczęściej stosowane są do bardziej zaawansowanych instalacji.

Kontrast

Kontrastem określa się stosunek natężenia światła w elementach o maksymalnej i minimalnej jasności np.: różnica między czernią a bielą na obrazie wyświetlanym. Im wyższy jest współczynnik kontrastu, tym większa jest zdolność projektora do wyświetlania poszczególnych odcieni kolorów. Większy kontrast pozwala na dokładniejsze odwzorowanie barw. W specyfikacjach projektorów podawany jest kontrast mierzony metodą Full ON / Full OFF. Technika ta polega na porównaniu dwóch pomiarów dla białej oraz czarnej planszy wyświetlanej przez projektor. W praktyce oznacza to, że parametr kontrastu nie jest miarodajny ponieważ niewiele mówi o kolorach pośrednich (między czernią a bielą), a ze względów technologicznych promuje technologię DLP. Najlepszym wyjściem byłoby mierzenie kontrastu ANSI, niestety niewielu producentów się na to decyduje.

Źródło światła

Lampa wyładowcza jest najczęściej stosowanym rozwiązaniem w projektorach. Charakteryzuje się żywotnością na poziomie 2000-3000 godzin, w trybie ekonomicznym maksymalna żywotność wynosi do 6000 godzin. Z każdą godziną świecenia widoczny jest spadek jasności obrazu. Lampy wyładowcze są jednymi z droższych podzespołów projektora, dlatego przed zakupem należy zwrócić szczególną uwagę na żywotność oraz gwarancję jaką producent udziela na lampę.

W przypadku konieczności wymiany lampy poza gwarancją nie ma konieczności zakupu oryginalnej lampy. W ofercie producentów oferowane są również oryginalne żarówki w zamiennym module, zamienniki oraz żarówki bez modułów (w celu wymiany używany jest moduł ze starej lampy).

Diody LED lub Laser, coraz popularniejsze są projektory bez lampowe, wyświetlające obraz w oparciu o bezrtęciowe diody LED lub laserowe. Zaletami tego rozwiązania są wydłużona żywotność do 20 000 godzin oraz niski pobór energii. Zdecydowana większość urządzeń nie przekracza jasności 300 ANSI lumenów. Projektory tej klasy nazywane są Pico projektorami, w praktyce należy je sklasyfikować jako gadżety.

Hybryda LED i Laser, źródło światła opracowane przez firmę Casio i zastosowane w projektorach w roku 2010. Pierwsze projektory bez lampy wyładowczej, o jasności 2000 ANSI lumenów. Najjaśniejszy model wyświetla obraz o jasności 4000 ANSI lumenów. Wysoką jasność uzyskano dzięki połączeniu czerwonych diod LED oraz niebieskiego lasera, kolor zielony uzyskiwany jest poprzez laser niebieski świecący na fosfor. Żywotność tego źródła światła wynosi 20 000 godzin. Zaletą tej technologii jest również nieduży spadek jasności (w stosunku do lamp wyładowczych), co zostało potwierdzone testami.

W zależności od przeznaczenia projektora stosuje się różnego typu obiektywy.
Najczęściej można spotkać się z obiektywami standardowymi, które dają obraz o szerokości równej połowie odległości projektora od ekranu (współczynnik 2.0:1). Coraz częściej oferowane są projektory z obiektywami szerokokątnymi (z krótszą ogniskową). W specyficznych zastosowaniach używa się także teleobiektywów (z dłuższą ogniskową).


Obiektyw szerokokątny

pozwala uzyskać obraz o dużej przekątnej z niewielkiej odległości (współczynnik około 1.2 - 1.6:1). Jest to idealne rozwiązanie dla niewielkich sal i pomieszczeń, gdzie z przyczyn technicznych projektor musi być ustawiony blisko ekranu.


Teleobiektyw

stosowany jest w dużych aulach i salach, gdzie projektor musi być umiejscowiony w znaczącej odległości od ekranu (współczynnik 3.0 – 8.0:1 a nawet i więcej).

Na rynku znajdują się również projektory z obiektywami, które łączą w sobie cechy obiektywów szerokokątnych oraz teleobiektywów. Stosunek odległości do szerokości ekranu w zakresie 1.4 – 2,8:1.

Jak odczytać współczynnik odległości? Podany parametr określa stosunek odległości projektora od ekranu do szerokości obrazu. Np. Jeśli projektor ma współczynnik odległości 1.4 – 2,8:1 oznacza to, że z odległości od 1,4m do 2,8m uzyskuje obraz o szerokości 1m. Aby obliczyć z jakiej odległości projektor uzyska obraz o innej szerokości należy dokonać obliczeń matematycznych (wzór na proporcje) lub skorzystać z kalkulatora odległości. Odległość między projektorem a ekranem liczona jest od obiektywu projektora. 

Ponadto wyróżniamy obiektywy z elektrycznym i manualnym sterowaniem, gdzie regulacje wielkości i ostrości obrazu odbywają się odpowiednio za pomocą silników elektrycznych lub ręcznie.
Przy omawianiu obiektywów warto wspomnieć o rozwiązaniu typu:

Lens Shift

Polega na możliwości przesuwania obiektywu w pionie (w górę i w dół) i w poziomie (w lewo i w prawo). Bardzo przydatna funkcja, kiedy nie ma możliwości ustawienia projektora prostopadle do ekranu. Układ Lens Shift pozwala na korygowanie zniekształceń trapezowych drogą optyczną, bez jakiejkolwiek utraty jakości, co ma miejsce podczas typowej cyfrowej korekcji efektu „Keystone”. Rozwiązanie to najczęsciej spotykane jest w projektorach instalacyjnych oraz zaawansowanych projektorach do kina domowego.

Wejścia sygnałowe umożliwiają współpracę projektora z urządzeniami zewnętrznymi.

Najczęściej spotykane wejścia to:


RGB

RGB (złącze 15 pinowe D-sub, VGA), typowe analogowe złącze komputerowe, służące do podłączenia karty graficznej komputera z projektorem, połączenie analogiczne do podłączania monitora komputerowego

DVI

DVI, cyfrowe złącze komputerowe. W przypadku urządzeń posiadających złącze DVI, połączenie cyfrowe umożliwia przesyłanie cyfrowego sygnału video bez potrzeby konwersji na sygnał analogowy. Uzyskiwany w ten sposób obraz charakteryzuje się wyższą jakością i stabilnością. Złącze typu DVI ma kilka odmian. Może to być np. DVI-D (tylko sygnał cyfrowy), DVI-I (możliwość przekazania zarówno sygnału cyfrowego jak i analogowego), M1-DA (cyfrowo-analogowe złącze oferujące dodatkowe możliwości – np. obsługę USB). Złącze DVI jest systematycznie wypierane przez bardziej spopularyzowany standard HDMI.



HDMI

HDM (High-Definition Multimedia Interface, dawniej DVI-CE) – najpopularniejszy standard złącza cyfrowego, następca DVI dla multimediów. Umożliwia przesyłanie „w jednym kablu” obrazu i dźwięku (cyfrowo): obraz o rozdzielczości do pełnego HDTV (1080p – 2.2 Gbps) – nieskompresowany, dźwięk wielokanałowy (również nieskompresowany). Łączna przepustowość łącza to 5Gbps. Złącze inne niż DVI (mały wtyk przypominający trochę połączenie sata i małego firewire, Typ A ma 19 pinów, Typ B ma 29 pinów). Złącze kompatybilne (poza dźwiękiem oraz funkcjonalnościami dostępnymi dla wyższych wersji HDMI) z DVI, dostępne są przejściówki HDMI -> DVI i odwrotne.

Standard HDMI 1.4 został udoskonalony o nowe funkcjonalności: dźwięk zwrotny (np. z telewizora do amplitunera), kanał ethernet (w systemie AV tylko jedno urządzenie musi być podpięte do sieci LAN, pozostałe korzystają z zasobów sieci za pośrednictwem przewodów HDMI), obsługa 3D FullHD side by side, obsługa rozdzielczości 4K x 2K. Oczywiście aby korzystać z możwości HDMI 1.4 urządzenia AV muszą być z nim kompatybilne.



HDCP

HDCP (High-bandwith Digital Content Protection) – w sumie to nie jest złącze, tylko protokół. Dostępny dla DVI i HDMI. Zastosowanie: szyfrowanie połączenia pomiędzy źródłem sygnału (DVD, komputer itp.) a odbiornikiem sygnału (np. projektor).



Komponent

Komponent (component), jedno z najbardziej zaawansowanych złącz dla sygnału video. Sygnał komponentowy video przekazuje informację o obrazie w postaci jego wszystkich składowych. Składowe te, luminancja oraz chrominancja, są definiowane jako „Y-Pb-Pr” (dla sygnałów analogowych) oraz Y-Cb-Cr (dla sygnałów cyfrowych). Dzięki temu uzyskuje się jeden z najlepszych obrazów w porównaniu z innymi popularnymi standardami. Ponadto złącze to może być wykorzystane do przesyłania obrazu przetworzonego przez układ progresywnego skanowania (co nie jest możliwe w przypadku S-Video i Kompozyt). 



S-video

S-video. Oferuje jakość pośrednią pomiędzy złączem kompozytowym (Video) a komponentem. Przekazujący dane za pomocą informacji o kontraście (luminancja) i kolorze (chrominancja). Gniazda S-Video to maleńkie 4-pinowe wtyki.

Kompozyt

Kompozyt (composite), potocznie nazywany Video. Najpopularniejsze i najczęściej występujące przyłącze sygnałowe. Sygnał kompozytowy jest wygodny, ponieważ jest „kompaktowy” i akceptowany przez wszystkie odbiorniki, ale oferuje najsłabszą jakość obrazu (jest to wejście 1x chinch/RCA – najczęściej żółty).

USB

USB, umożliwia wyświetlanie prezentacji z przenośnej pamięci. Format obsługiwanych plików: JPEG, AVI, BMP, coraz częściej PPT.

RJ45

RJ45, najczęściej używane do zarządzania projektorem poprzez ethernet (LAN), rzadziej umożliwia przesyłanie statycznych obrazów.

WLAN

WLAN, komunikacja bezprzewodowa umożliwia przesyłanie obrazu z komputera do projektora za pośrednictwem sieci bezprzewodowej. Rozwiązanie sprawdza się w przypadku obrazów statyczny (np. prezentacja PowerPoint), ze względu na ograniczoną przepustowość danych wyświetlanie animacji oraz filmów nie wygląda zadowalająco (zbyt mała liczba wyświetlanych klatek na sekundę).

Decydując się na okablowanie do naszego zestawu AV zawsze musimy sobie odpowiedzieć na kilka pytań. Kluczowymi zagadnieniami będzie typ łączonych urządzeń, charakter przenoszonego sygnału, rodzaj złącz, a także długość połączenia czy wygoda w podłączaniu i odłączaniu danego elementu.

Zasada działania kabla jest bardzo prosta do zilustrowania na przykładach z naszego codziennego doświadczenia. Wiele specjalistów z branży AV twierdzi, że pierwszą cechą, jaka rzuca się w oczy podczas oceny kabla jest jego grubość. Faktycznie, w wielu przypadkach, zwłaszcza przy zastosowaniach analogowych (jak na przykład łączenie kolumn głośnikowych ze wzmacniaczem sygnału), grubość ma zasadnicze znaczenie. Można bardzo łatwo porównać to do wody płynącej cienką lub grubą rurą. Podobnie jak w grubej rurze mamy znacznie lepszą szybkość przepływu, tak samo kable głośnikowe o przekroju np. 4mm²pozwolą na przesłanie dźwięku o znacznie lepszej jakości, pełnych nasycenia tonach niskich i świetnej szczegółowości tonów wysokich, niż kabel o przekroju 0,75mm².

 Do tworzenia żył w przewodach stosuje się druty miedziane, ze względu na świetne przewodnictwo elektryczne i cieplne tego metalu. Jednak najwyższej jakości kable produkowane są z jej specjalnie przetworzonej odmiany - miedzi beztlenowej. Okazuje się, że usuwając ze stopu cząsteczki tlenu otrzymujemy jeszcze lepsze właściwości przewodnictwa, gdyż cząsteczki tlenu powodując utlenianie kabla osłabiają przepływ elektronów. Analogią jest droga, na której znajdują się duże kamienie (cząsteczki tlenu) i droga oczyszczona, po której możemy poruszać się znacznie szybciej. Miejscem, gdzie bardzo często dochodzi do uszkodzeń połączenia są okolice wtyczki kabla. Jest to miejsce szczególnie narażone na rozciąganie, zginanie, łamanie itp, dlatego jakość zakończeń ma bardzo duże znaczenie. Dodatkowo kable nagrzewają się właśnie przy wtyczkach, dlatego zarówno obudowa (najlepiej odlewana, nie skręcana) oraz właściwe, wytrzymałe luty odgrywają ważną rolę. Często zamiast cyny, która oprócz tego, że stosunkowo szybko się utlenia, także szybko się rozgrzewa (183-270 °C) i stygnie, przez co nie zdąży dokładnie wypełnić szczelin między łączonymi materiałami, stosuje się twarde lutowanie za pomocą srebra. Srebro w przyrodzie często występuje w towarzystwie miedzi i złota, dlatego łączenie miedzianej żyły za pomocą lutów ze srebra ze złotą wtyczką jest powrotem tych surowców do korzeni. Ponadto rozgrzane do 600-1080 °C srebro świetnie wypełnia szczeliny i tworzy trwałe połączenie.

W przypadku połączeń o dużej długości, tak jak często podczas montażu projektora w sali prezentacyjnej, jakość kabla, a zwłaszcza izolacja, odgrywa bardzo ważną rolę. Oprócz tego, że zgodnie z podstawami elektrotechniki, opór kabla jest wprost proporcjonalny do jego długości, to na całej drodze, od urządzenia wysyłającego sygnał do odbiornika, połączenie narażone jest na zakłócenia, spowodowane innymi urządzeniami i ich polem elektromagnetycznym. Specjalnie warstwy gumy i folii (np. filtr ferrytowy) ekranują przewód a także chronią go przed wilgocią, kurzem i brudem, tak samo jak skóra chroni nasz organizm przed szkodliwymi czynnikami z zewnątrz.

wirtualna mysz


Funkcja pozwalająca na kontrolowanie myszy komputera pilotem projektora. Aby ją uaktywnić należy podłączyć projektor do komputera przez port USB. Tym sposobem komputer komunikuje się z projektorem, którego pilot przejął funkcję myszy komputerowej. Pozwala to na przykład uruchamiać programy oraz zmieniać obrazy prezentacji bez podchodzenia do komputera.

Świetną alternatywą są prezentery, służące do przełączania slajdów lub emulacji myszy komputerowej. Prezenter jest urządzenie niezależny od projektora, składa się z jednostki sterującej oraz odbiornika, który jest podpinany bezpośrednio do komputera. Sygnał jest przesyłany droga radiową.

korekcja efektu trapezowego


Praktycznie wszystkie obecnie występujące na rynku projektory wyposażone są w układy pozwalające na korygowanie geometrii wyświetlanego obrazu – zwane inaczej korekcją trapezu lub jeszcze inaczej korekcją efektu „Keystone”. Wykorzystanie tej funkcji jest niezbędne w sytuacji, kiedy nie mamy możliwości ustawienia projektora prostopadle do ekranu.
Przy nieprawidłowym ustawieniu projektora uzyskany obraz będzie posiadał widoczne zniekształcenia i swoim kształtem przypominał trapez. W takiej sytuacji dopiero użycie regulacji „efektu trapezu” pozwoli nam uzyskać prawidłowy, prostokątny obraz. Regulacja efektu „Keystone” może być pozioma (H) i pionowa (V), może również być regulowana ręcznie lub automatycznie, może być cyfrowa (ze stratą jakości obrazu) i optyczna (mechanizm Lens Shift).

Ze względu na fakt, że cyfrowa korekcja trapezu powoduje spadek jakości wyświetlanego obrazu (co jest widoczne zwłaszcza na wyświetlanych arkuszach excella) sugerujemy przemyślany dobór oraz montaż projektora, który pozwoli uniknąć zniekształceń trapezowych bez konieczności cyfrowej korekcji.

zoom


zoom cyfrowy (realizowany przez cyfrowe przetworniki projektora) – funkcja umożliwiająca powiększanie wybranego fragmentu obrazu, najczęściej obsługiwany za pomocą pilota projektora.


zoom optyczny (realizowany przez obiektyw) umożliwia powiększenie (zazwyczaj 1.2x -1.4x) lub pomniejszenie całego obrazu (np. dopasowanie do wielkości ekranu). Zoom może być sterowany ręcznie lub elektrycznie.



tryb ECO (pracy ekonomicznej)

Zdecydowana większość projektorów jest wyposażona w 2 tryby pracy: standardowy/jasny oraz ekonomiczny/standardowy. Przełączenie projektora w tryb ekonomiczny powoduje obniżenie jasności (najczęściej o 20%) w stosunku do wartości standardowej. Pozytywne efekty to wydłużenie czasu życia lampy oraz zmniejszenie poziomu szumu projektora oraz zmniejszenie zużycia energii. Niektóre modele projektorów dzięki zastosowaniu czujników światła samoczynnie dopasowują jasność (tryb pracy) do natężenia światła w pomieszczeniu



żywotność lampy


Żywotność lampy (inaczej "half-life") określa ilość godzin, po której jasność lampy może spaść do 50% jasności początkowej, charakterystycznej dla projektora nowego. Nie oznacza to jednak, że lampa przestanie świecić po przepracowaniu podanej liczby godzin, nie jest to jednak wartość gwarantowana i zdarza się, że lampa może wymagać wcześniejszej wymiany. Wpływ na żywotność mają warunki otoczenia podczas pracy (temperatura, zakurzenie, wilgotność) oraz intensywność użytkowania. Zalecane jest okresowe czyszczenie projektora (filtrów), aby przedłużyć żywotność lampy.